Zaznacz stronę

Nagroda dydaktyczna Rektora UW dla dr hab. Agaty Dziewulskiej

20 listopada 2019

 

K. Zylak, Najlepsi dydaktycy, „Uniwersytet Warszawski. Pismo Uczelni” nr 4 (92) 2019:

Dr hab. Agata Dziewulska
Centrum Europejskie

Jest zaangażowana w rozwijanie programów studiów i nowoczesnych form kształcenia. Ostatnim jej przedsięwzięciem są gry strategiczne. Jest autorką gry „Peace
by Piece” związanej z kierunkami studiów realizowanymi w Centrum Europejskim. Przygotowany przez nią symulator stabilizacji państw pokonfliktowych (dofinansowany
w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki z 2017 roku) stanowi innowacyjne narzędzie naukowo-dydaktyczne. Dr hab. Dziewulska przygotowuje zajęcia z użyciem symulatora i planuje rozwój tego projektu.

 

Facebooktwitter

W dniu 20 listopada 2019 r. Rektor Uniwersytetu Warszawskiego, prof. UW, dr hab. Marcin Pałys, wręczył naszej koleżance, dr hab. Agacie Dziewulskiej doroczną nagrodę dydaktyczną z zakresu nauk społecznych. To wielki sukces dla Niej i dla Centrum Europejskiego. Serdecznie jej gratulujemy!!!

A oto co sama Bohaterka tego wydarzenia mówi o nagrodzie:

 

2019.11.05

dr hab. Agata Dziewulska

Centrum Europejskie UW

Ze wzruszeniem i wdzięcznością przyjmuję nagrodę dydaktyczną Rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Jest ona wielkim wyróżnieniem z kilku powodów:

  • jest wyrazem docenienia moich doświadczeń i przemyśleń dydaktycznych,
  • jest potwierdzeniem, że mój sposób myślenia o studentach i nauczaniu ma sens,
  • jest ona także nagrodą dla moich nauczycieli zarówno tych z UW jak i z zagranicznych uczelni, na których miałam okazję studiować i pracować, i którzy nauczyli mnie tego, że nauka jest dynamiczna.

Czasy się ciągle zmieniają i zmienia się sposób życia, zmienia się rynek pracy, relacje społeczne, sposób korzystania z technologii, otwiera się dostęp do nowych możliwości.  Jeżeli ludzie używają narzędzi, sposobów komunikacji lub technologii na co dzień, to nowoczesna dydaktyka powinna wykorzystać ten fakt i posługiwać się środkami, które dla ludzi są zrozumiałe teraz, a do tego są atrakcyjne i powszechne. Kluczem jest rozpoznanie możliwości i dobranie metody i środków najskuteczniejszych do przekazania wiedzy – żeby mówić do ludzi w sposób jak najbardziej dla nich zrozumiały.

Druga fundamentalna zmiana ostatnich lat związana jest z tym, że większość studentów pracuje. Studenci dzisiaj to na ogół bardzo zapracowani ludzie. Wcześnie podejmują pracę zawodową i na ogół mają już stałą pracę zanim podejmą studia magisterskie. Proces Boloński spowodował, że licencjat dostarcza formalnie wyższego wykształcenia i wiele osób nie potrzebuje i nie chce studiować dalej. Student nie musi podejmować studiów magisterskich, student nie musi chodzić na wykłady, student ma wiele zajęć do wyboru – student niewiele musi więc jeśli to robi, to znaczy, że naprawdę chce. Doceniam, że studenci przychodzą posłuchać, co mam do powiedzenia, szanuję czas ich i swój, i dlatego chcę go spędzić jak najefektywniej. Szanuję studentów.

Z tego powodu interesują mnie nowe sposoby uczenia i technologie, które można użyć w nauczaniu i badaniach naukowych. Strategiczne gry symulacyjne, jak „Peace by piece”, którą zespół Centrum Europejskiego przygotował jako element uzupełniający przedmiot o stabilizacji konfliktów zbrojnych, wprowadzają Experiential Learning Method, która jest intensywną i interaktywną formą uczenia się. Tworzymy dla studentów laboratorium, po którym mogą się poruszać i doświadczać konsekwencji swoich decyzji, które podejmują w oparciu o wcześniej zrealizowane zajęcia teoretyczne. Pozwalamy im samodzielnie znaleźć rozwiązania, choć monitorujemy i komentujemy ich zachowanie w symulacji. Jednocześnie przebieg gry konfrontujemy z dorobkiem teoretycznym i małymi krokami budujemy naukę. Gry strategiczne są zatem rozwiązaniem „win-win”: studenci poszerzają swoją wiedzę, a my testujemy nowe rozwiązania teoretyczne.

Kilka lat temu spotkałam w Klubie Profesorskim mojego kolegę ze studiów w Centrum Europejskim, Karola Olejniczaka – wkrótce potem laureata pierwszego konkursu o nagrodę dydaktyczną Rektora UW. Entuzjastycznie opowiadał mi o grach strategicznych, w których konstruowaniu uczestniczył i otworzył tym samym przede mną nowy świat. Są to innowacje, wśród których każdy może znaleźć coś pożytecznego dla siebie, zastosować posiadaną wiedzę i ją pogłębić.